Murat Çelik'in Dilinden İbrahim Üzülmez

‎5 Kasım 2010 Cuma sabahı... Porto Havaalanı'ndayız...
Takım bir gece önce Porto ile 1 - 1 berabere kalmış, keyifler yerinde.
Kafileyi İstanbul'a taşıyacak THY uçağının kapısını açmasını bekliyoruz.
Futbolcuların kimi free shop'ta alışverişte, kimi sohbette, kimi kulağında Bose kulaklığı müzik dinliyor.
Kaptan tek başına oturuyor... Elinde kitabı... Alain de Botton’un “Felsefenin Tesellisi”ni okuyor Deli İbo...

Yanına gidiyorum... Yüzünde o her zamanki içten tebessüm beliriyor. "Gel ağabey..." diyor.
Yanına oturuyorum.
Çantasına uzanıyor; siyah Beşiktaş formasını çıkarıyor.
Sırılsıklam... Teri üzerinde... Sırtında "İbrahim" yazıyor. 19...
Dün akşamki maçta giydiği forma. Maç öncesi rica ettiğim, "Kaptanımın forması"...
Teşekkür ediyorum... Alıp, doğrudan çantama koyuyorum.
Bunu görünce, "Oh be ağabey" diyor. "Bak sen de benim gibisin."
Anlamıyorum önce...
Açıklıyor: "Çoğunluk imza istiyor formaya. Ben de diyorum ki, üzerine imza attırıp şu canım formanın özelliğini, güzelliğini niye bozuyorsunuz !"

Böyle bir "Beşiktaşlı" ile vedalaştık biz bugün...